Grubo, szaro/

Wciągnięta w wir szkolnych przygód deklaruję szczerą chęć przyorania wszelkiego rodzaju autorom pozycji podręcznikowych, tudzież wydawnictw!
Młoda jest w drugiej klasie, a lekcje ma, że mi ręce opadają.
Wcale mogę się nie dziwić, że dziś stwierdziła z nienawiścią w głosie-ja nie chcę się uczyć!
-To nie ucz się - odpowiedziałam. - rzuć szkołę, jak dorośniesz, będziesz sprzątać ulice.
-Ale nie - po namyśle ją uspokoiłam- nawet do tego musisz mieć papier ( to się nazywa konserwator powierzchni płaskich)
Siedzę nad lekcjami, głowię się, więc kurde boję się , co będzie za kilka lat tak?! Może poślijmy  dwulatki do szkoły, niech się uczą pisać i czytać biegle...
Do tego M siedzi sobie ze mną w domu na urlopie, w związku z tym nie mam czasu na nic :]
On zajmuje większość mojego czasu :]
Dodać Młodą - jestem w domu.
Młodej już się nie chce uczyć, nie chce się sprzątać, nie chce się jeść, nic jej się nie chce. Mnie się kurde chce. Nawet jak mi się nie chce :/ chcieć
! Jak tu nie ześwirować?
Jutro daję sobie ściągnąć znowu trochę krwi, znowu the markers i the morfologia.
Znowu dobijanie się do lekarza rodzinnego przez tłum moherów spędzających całe dnie w przychodni i tamujący ruch dla innych, "zupełnie zdrowych" ludzi.
Ot, szara codzienność :]