Babie lato

Od kilku dni non stop się zaplątuję w COŚ.
Zgarniam zniecierpliwiona z twarzy, czasem przerażona , że to jakaś pajęczyna.
Taak, pajęczyna. Babie lato, czyli jesień dla babek :)
W tamtym roku zupełnie mnie ominęła. Absolutnie , kategorycznie i skutecznie odsunęłam się.
W tym roku nadrobię, choćby się miał świat skończyć. Będę tańczyć w lesie w poszukiwaniu grzybów. Będę rzucać we wszystkich liśćmi, będę ...po prostu będę.
I choć pora roku do najweselszych nie należy uważam za właściwe korzystanie z jej uroku ile się da.
Nie, nie jestem melancholijna, chcę być zrównoważona, co nie jest proste, bo ludzie wokół nas tak potrafią zaskakiwać, że nic tylko zlać po mordzie, tak , dla porządku, żeby wiedzieli na jakim świecie żyją. Ostatni news? Że mam dobrze, bo siedzę sobie w domu. Super, nie? Ale o zamianie qrwa już mowy nie było!
O ludzkiej głupocie już tomy powstały.
Po obserwacji netowej z przyczajki zza węgła stwierdzam co następuje:
Pisanie bloga stało się tak powszechne jak chleb, podobnie jak każdy w zasadzie może zostać PH (skrót do nabycia u mnie dla zainteresowanych nieświadomych)
Pisanie o niczym staje się trendy. Filozoficzne bełkoty o treści mieć czy być z przeważającą częścią oczywiście mieć, jak najwięcej czytelników, komenciów, fociów i innych podobnych kontrowersji. 
Zrobiłam kilka eksperymentów, napisałam kilka słów, nic z tego. Poniewuż miałam inne zdanie , niż rzesze wielbicieli autora/rki - byłam ta "zła". Albo nie zostałam , że tak powiem opublikowana. Ha ha!
Znalazłam oczywiście kilka perełek, kilka "normalnie" patrzących na świat ludzi, zdrowych! Mających swoje zainteresowania, swoje zdanie, tak jak lubię. I - cieszę się, że jestem tu u siebie, nie cierpię, nie płaczę, gdy mnie nie czytacie , bo wiem, że wiecie, że wrócę. Więc jestem .
I ciągle podczytuję romansidła, tyle , że teraz przy nich zasypiam. ;]
No ale przecież mam dobrze, bo w domu se siedzę !!!!