▼

niedziela, 24 lipca 2011

Swój nałóg

Podziękować wszystkim za życzenia :) jest mi bardzo miło itede itepe...
Za wyróżnienia też dziękuję Aleex kochanej i Amri
Ja nie orientuję się, o co kaman.
Ja proszę państwa jestem po imprezie.
Ale ja nie tańczę jak Amy. Ja mam "inne" imprezy..:]
Ja chcę żyć. Zresztą po co gadać, mało znacie przypadków w życiu, kiedy nałóg zwycięża?
Ja mam nałóg-życie. Biorę garściami, łykam zachłannie, aż do zakrztuszenia. Używam, uprawiam, czy jestem słaba? Pewnie jak każdy. Tylko nie każdy się przyzna. He.
o

3 komentarze:

  1. Pauliśka24 lipca 2011 21:18

    taki nałóg mi się podoba!:*
    mam nadzieję,że 'jeden głębszy' był za mnie wypity;>?

    OdpowiedzUsuń
  2. Dorothea24 lipca 2011 21:46

    Nałóg - życie.
    Kapitalnie to ujęłaś!
    Nieustannie się od Ciebie, od Was wszystkich uczę.
    A słaba jestem.
    I od kilku lat się przyznaję!
    Choć - podobnie jak Ty - nie wyglądam:)
    Tylko ciiiiiiiii...:)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Ksena25 lipca 2011 08:33

    :)
    wypity,wypity:*
    Dorothea - ja od roku rozumiem słowa piosenki takiej jednej Pani, co to Pani taka jedna śpiewała, że kocha życie :D że uparcie i skrycie :D
    no to ja jawnie ;)
    Ściskam:*

    OdpowiedzUsuń